Οι κάλοι είναι η συνέχεια της υπερκεράτωσης. Στην περίπτωση του κάλου οι πιέσεις διασχίζουν τις κατώτερες στοιβάδες του δέρματος. Οι έντονες μηχανικές πιέσεις που δέχεται το πόδι οδηγούν στον σχηματισμό μιας στιβάδας σκληρού δέρματος, το οποίο μεγαλώνει σε σχήμα κώνου και δημιουργείται ένας σκληρός πυρήνας. Έχει χαρακτηριστικά έντονου πόνου με κυκλική, κιτρινωπή εμφάνιση.

Ο κάλος αποτελεί σήμα κινδύνου κυρίως στους ασθενής με διαβήτη για την αποφυγή ελκών.

Η αντιμετώπιση των κάλων και των σκληρύνσεων, όπως κάθε πάθηση, απαιτεί τις γνώσεις του ειδικού και προϋποθέτει την τήρηση των κανόνων υγιεινής για την αποφυγή οποιασδήποτε μόλυνσης ή τραυματισμού.

Διάκριση κάλων:

  1. Σκληρός κάλος: είναι η ατροφία της επιδερμίδας με πυρήνα. Συνήθως δημιουργείται στη ραχιαία επιφάνεια των δακτύλων, στην άκρη των δακτύλων καθώς επίσης και στην επιφάνεια του πέλματος του ποδιού. Είναι επιπτώσεις που δημιουργούνται από πιέσεις σε συγκεκριμένο σημείο για μεγάλο χρονικό διάστημα.
  2. Μαλακός κάλος: είναι η ατροφία της επιδερμίδας που περιβάλλεται από μαλακά κύτταρα. Δημιουργείται πάντα ανάμεσα στα δάκτυλα και τα αίτια είναι οι μεσοδακτύλιες τριβές. Η μορφή του κάλου είναι άσπρη και μαλακή επειδή υπάρχει χρόνια διαβροχή (μούλιασμα, υγρασία).
  3. Αγγειακός και νευροαγγειακός κάλος: είναι η συνέπεια της βλάβης των αγγείων ή νεύρων ενδιάμεσα στους κάλους. Η αιτία της δημιουργίας αυτών των κάλων είναι η από παλιά υπάρχουσα αλλοίωση όπου οι πιέσεις είναι περισσότερο αυξημένες και καταστροφικές.
  4. Πελματιαίος κάλος: είναι μικρή, καλά εντοπισμένη και επώδυνη βλάβη (κάτω από το κνημιαίο σησαμοειδές ή από οξεία προβολή του περονιαίου κονδύλου μιας μετατάρσιας κεφαλής) και περιέχει κεντρικό κερατινικό βύσμα.
  5. Σφαιρική σκληρύνση (κάλος) με κεφαλή: Εμφανίζεται σε περιοχές όπου υπάρχει  προεξοχή από κόκκαλο.

Σκληρύνσεις ή αλλιώς υπερκεράτωση χαρακτηρίζεται η πάχυνση του επιφανειακού τμήματος της επιδερμίδας, η κεράτινη στιβάδα. Προκαλούνται από την έντονη καταπόνηση του πέλματος κυρίως από την χρήση ακατάλληλων υποδημάτων. Η υπερκεράτωση συνήθως εμφανίζεται στο μετατάρσιο και γενικά στα σημεία όπου υπάρχει πίεση. Οι κάλοι και οι υπερκερατώσεις σε άτομα με σακχαρώδη διαβήτη πρέπει να αφαιρούνται από ειδικούς Ποδολόγους για την αποφυγή δημιουργίας ελκών.